چشم بی قرار

از یاد نبر که از یاد نبردمت

از یاد نبر که تمام این سالها

با هر زنگ نا به هنگام تلفن از جا پریدم

گوشی را برداشتم

و به جای صدای تو

صدای همسایه ای

دوستی

دشمنی را شنیدم

از یاد نبر که همیشه

بعد از شنیدن آهنگ << یادت نره دوست دارم >>

در اتاق من باران می بارید

از یاد نبر که ـ با تمام این احوال -

همیشه اشتیاق تکرار ترانه ها با من بود

همیشه این من بودم

که برای پرسشی ساده پا پیش می گذاشتم

همیشه حنجره ی من

هوا خواه خواندن آواز آرزوها بود

همیشه این چشم بی قراره ...